ویژگی های ارزشیابی
1. پویا بودن: ارزشیابی جریانی است که پیوسته در کنار یادگیری به پیش می رود وآن را در مسیر رشد خود سامان و غنا می بخشد. در واقع ارزشیابی از جریان یاددهی ـ یادگیری جدا نیست . اگر زبان‌آموزان درک دقیقی از آنچه که می خواهند یاد بگیرند، داشته باشند و معلّم انتظارات آموزشی را صریح و شفاف بیان کند، آنان آگاهانه به انجام فعالیّت های یادگیری می پردازند و بهتر می توانند خود را ارزشیابی کنند.
2. بازخورد داشتن: بسیاری از صاحب نظران درباب این نکته اتّفاق نظر دارند که "بازخورد" عاملی مؤثّر و اثربخش در بهبود عملکرد یادگیرنده است. بازخورد در یادگیری فرد دو تأثیر عمده دارد: اوّل این که روند یادگیری زبان‌آموز را در جهت مطلوب سامان می دهد و دوم اینکه انگیزش یادگیری او را افزایش می دهد.
3. کیفی بودن: به منظور تا?مین ویژگی کیفی بودن ارزشیابی (به ویژه در ارزشیابی توصیفی) از ابزارهای متفاوتی مانند مشاهده، بررسی تکالیف و تحلیل آزمون‌ها بهره می‌گیرند و در گزارش پیشرفت تحصیلی از مقیاس رتبه‌ای به جای مقیاس عددی استفاده می‌کنند. این امر رقابت بین زبان آموزان را کاهش می‌دهد و حساسیت آن ها را در کسب نمره از بین می برد یا کمتر می کند .
4. عملکردی بودن: تحقیقات نشان می دهند که آزمون های چند گزینه ای نمی توانند مهارت‌های پیچیدة زبان را ارزشیابی کنند. برای درک و شناخت میزان مهارت‌های زبان آموزان به ارزشیابی عملکردی از طریق آزمون‌های عملی قابل اندازه‌گیری نیاز است. این ارزشیابی کمک می کند که معلّم پیوسته اهداف یادگیری را درحین فعالیّت های یادگیری زبان‌آموزان مشاهده کند و موقعیّت‌های لازم برای ارزشیابی عملکردی غیر رسمی زبان‌آموزان را فراهم آورد. حاصل ارزشیابی این فعالیّت‌ها در پوشة کار نگه‌داری می‌شود تا به عنوان منبع واقعی برای داوری دربارة وضعیت یادگیری زبان آموزان مورد استفاده قرار گیرد.
5. فرایندی بودن: این نوع ارزشیابی فرصتی را برای معلّم و زبان آموز فراهم میکند تا یادگیری فارسی را بهتر و مؤثّرتر مدیریت کنند. فعالیت‌های مستمر یادگیری به زبان آموز کمک میکند فرایندهای شناختی خود را بهتر بشناسد و بر آنها تسلّط یابد. معلّم نیز در حین فعالیّت ارزشیابی می تواند به میزان فراشناخت (تفکر دربارة تفکر) دانش‌آموز خود پی ببرد.
