سواد خواندن، یکی ازمهم ترین توانایی های اکتسابی دانش آموزان در دوره آموزش ابتدایی است. مهارت خواندن، پایه یادگیری همه موضوعات درسی و غیر درسی است. مطالعه کودکان می تواند برای تفریح یا برای رشد فردی آن ها باشد و آن ها را قادر به شرکت در اجتماعات بزرگ تر سازد. مطالعه پرلز بر مبنای مفهوم توانایی خواندن یعنی توانایی تفکر، تعمق و بازتاب بر متون مکتوب و استفاده از این متون به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف فردی و اجتماعی (به عبارت دیگر خواندن برای انجام دادن) شکل گرفته است. امروزه نیز به جای تأکید بر مهارت و درک خواندن، بر توانایی دانش آموزان در استفاده از اطلاعات کسب شده از طریق خواندن تأکید می شود. در مطالعه پرلز، سواد خواندن به توانایی درک و استفاده از قالب های متنی اشاره دارد که مورد نیاز جامعه هستند و یا برای فرد ارزشمندند. این تعریف برای تمام سنین و بیشتر زبان ها درست است و اهمیت خواندن در مدرسه و زندگی روزانه را نشان می دهد. تعریف مطالعه پرلز از سواد خواندن عبارت است از :« توانایی درک و استفاده از قالب های متنی که مورد نیاز جامعه هستند و یا برای فرد ارزشمندند. افرادی که متنی را مطالعه می کنند به شکل های مختلف آن را معنا بخشی می کنند. آن ها می خوانند تا یاد بگیرند، می خوانند تا در اجتماعات مختلف مدرسه یا زندگی روزانه شرکت کنند و یا برای سرگرمی و لذت بردن مطالعه می کنند».

این نگاه به خواندن برگرفته از نظریه هایی است که سواد خواندن را به عنوان فرایندی سازنده و تعاملی می دانند. معنا از تعامل بین متن و فردی که آن را مطالعه می کند و در بافت تجربه ای خاص از خواندن، ایجاد می شود. افراد قبل، حین و بعد از خواندن، از مجموعه ای از مهارت ها، راهبردهای شناختی و فراشناختی و دانش برای معناسازی استفاده و برای کسب دانش برای ارتباط با دنیا و خودشان از متون مختلف استفاده می کنند.(برگرفته از کتاب در دست انتشار "فهم پرلز" )