در طی چهار دهه گذشته، دانشمندان مشغول تحقیقاتی بوده اند که نتایج آن درک ما از شناخت انسان را افزایش داده است، مثلا در مورد چگونگی سازماندهی دانش، چگونگی درک ، نحوه نظارت بر درک افراد ، نحوه یادگیری دانش آموزان با یکدیگر و چگونگی کسب تخصص توسط افراد اطلاعات زیادی به ما داده شده است. از این تحقیقات نوظهور، دانشمندان و دیگران توانسته اند تعدادی از اصول اساسی یادگیری بشر را ترکیب کنند. این درک فزاینده از نحوه یادگیری انسان ها می تواند تاثیری چشمگیر بر ماهیت آموزش و نتایج آن داشته باشد.
اصل اول: یادگیری همراه با درک زمانی عملی می شود که دانش جدید پیرامون مفاهیم و اصول اصلی رشته و موضوع شکل گرفته باشد.
اصل دوم : یادگیرندگان از آموخته ها و تجارب قبلی خود، برای درک مطالب جدید استفاده می کنند.
اصل سوم : یادگیری با استفاده از راهبردهای فراشناختی تسهیل می شود.
اصل چهارم : یادگیرندگان استراتژی ها، رویکردها، توانایی ها و سبک های یادگیری متفاوتی دارند که تابعی از تعامل بین وراثت و تجربیات قبلی آنهاست.
اصل پنجم : انگیزه یادگیرندگان برای یادگیری و احساس نسبت به آنچه آموخته می شود و چه مقدار آموخته می شود، بر فرآیند یادگیری تأثیر می گذارد.
اصل ششم : شیوه ها و فعالیت هایی که افراد در حین یادگیری درگیر می شوند، مطالب آموخته شده را شکل می دهد.
اصل هفتم : یادگیری موثر و مفید از طریق تعامل های اجتماعی تقویت و پشتیبانی می شود.
