در طراحی برنامه درسی و آموزشی، پس از تشخیص نیازها و تعیین هدفهای آموزشیی لازم است به انتخاب و سازماندهی محتوا  پرداخته شود. محتوا یکی از عناصر عمده ای است که هدفهای برنامه یعنی یادگیری موردنظر، از طریق آن تحقق می یابد. از آن جا که محتوا در تحقق اهداف برنامه درسی نقش بسزائی دارد، توجه به انتخاب و سازماندهی محتوا همیشه مورد توجه صاحبنظران حوزه برنامه ریزی درسی بوده است. اهمیت محتوا از این جهت است که می توانید خلاصه ای از حقایق، مفاهیم، تعمیمها ، اصول و نظریه های مشابه دانش در رشته مورد نظر باشد. (ارنشتاین و هانکینز 1373)  تا دهه 1960که، نهضت اصلاح برنامه درسی به وقوع پیوست، محتوای برنامه درسی اهمیت کمتری داشت و در عوض در موضوعاتی مانند هدف های آموزشی، یادگیرنده، معلم، محیط یادگیری، روشهای تدریس و ارزشیابی مطالب زیادی ارائه می شد. فرض بر این بود که محتوا به بررسی زیادی نیاز ندارد. همان طور که شوآب نیز یادآوری می کند، معلمان خود را برای روش های جدید تدریس آماده می کردند، در حالی که محتوای درس را به اندازه کافی نمی دانستند. (لوی 1991) کونلی وکلاند استدلال می کنند،انتخاب محتوا فرآیندی حساب شده و سنجیده اسب که می بایست به صورت گروهی و با توجه به غایات و وسایل در دسترس برنامه درسی انجام پذیرد.(فتحی واجارگاه، 1388) بحث اصلی در زمینه محتوای برنامه درسی این است که چه دانش و اطلاعاتی باید در اختیار فراگیران باشد تا بتوانند به فراگیری معلومات جدید مبادرت ورزند.(مهرمحمدی، 1369)     (مقاله محتوا،انتخاب و سازماندهی آن، حسین قاسم پورمقدم، دانشنامه ایرانی برنامه درسی ،1393)