مهمترین کاری که والدین برای فرزندان خود انجام میدهند این است که به آنها خواندن و نوشتن می­آموزند. در حین این آموزش و قبل از اینکه آنها پا به مدرسه بگذارند و همچنین در طول دوران مدرسه با حمایتهای خود می توانید به فرزندتان کمک کنید تا یافته­های خود را در چهت ایجاد ارتباط با دیگران به کار گیرند. آموختن خواندن و نوشتن به یک کودک سخت­تر از آن است که انتظار می­رود اما به هیچ وجه اتلاف وقت نیست. در ابتدا باید به آنها آموخت چطور بخش کنند – و صداها را از یکدیگر تشخیص دهند.- آنها با یادگیری روش جداسازی  هجاها یک عنصر اساسی برای تلفظ کلمه، جمله و غیره را دارند. به طور معمول کودکان از سن 4 سالگی آمادگی فراگیری حروف الفبا را دارند بنابراین به سرعت در نوشتن آنچه می­توانند بخوانند پیش خواهند رفت. بسیاری از والدین می­کوشندتا فرزندانشان در سنین خیلی پایین خواندن را بیاموزند و به هر حال این پیامد نگران کننده نیست حقیقت این است که در سنین خیلی پایین والدین فقط می­توانند به آنها کمک کنند و نه بیش از آن.
وقتی به فرزندتان خواندن و نوشتن می­آموزید، باید در تعداد لغات محدود باشد. هر چه تعداد لغات ارائه شده بیشتر باشد؛ میزان سردر گمی و سختی فراگیری نیز بیشتر می­شود. بر اساس یک سری تحقیقات به عمل آمده در این زمینه فقط 400 کلمه جهت برقراری ارتبط موثر مورد نیاز کودک است. وقتی کودک شما به نوشتن آنچه می­خواند می­پردازد، نگران صحت و دقت آنچه نوشته می­شود نباشید. بسیاری از اشتباهات با تمرین مرتفع خواهد شد. برای بهبود این مشکل روش ترکیب کردن حروف و صدا را به فرزند خود بیاموزید در این صورت آنها قادر خواهند بود گفتار را به نوشتار تبدیل کنند. آموختن خواندن و نوشتن امری است که کودکان باید قبل از رسیدن به سن مدرسه فراگیرند. فرآیند آموزش - خواندن و نوشتن – حتی در زمان مدرسه  باید از طرف والدین ادامه داشته باشد تا کودک بتواند آنچه را که از معلم خود نمی­تواند یا حتی نمی­خواهد بپرسد در منزل بوسیله والدین رفع کند. نکته اساسی در یادگیری این است که آنها فراگیری را تفریح و سرگرمی بدانند؛ و شما در حین اینکه فراگیری را برای آنها امری مفرح می­سازید می­توانید کودک را از ضروری بودن توانایی خواندن در هضم اطلاعات آگاه کنید.