یکی از موضوعاتی که در گزارش سفر مطالعاتی به کره جنوبی در نشست مورخ 13/10/91 در سازمان پژوهش ارائه شد، مطالب مربوط به برنامه درسی زبان ملی و انگلیسی در کره جنوبی بود. گزارش تفصیلی آن در آینده نزدیک منتشر خواهد شد.:
مهم ترین مولفه زبان کره ای ادب و احترام است که زبان کره ای را برخوردار از قواعد و پیچیدگی های فراوانی برای ادای احترام نموده است و تقریبا تمامی عناصر و مقولات زبان را در بر می گیرد، رفتار اجتماعی گویشوران زبان کره ای نیز تابع این سنت است. از این زبان تا نیمه سده پانزدهم میلادی که الفبای هنگول اختراع شد اسناد معتبری بجا نمانده است.الفبای کره ای امروزه شامل چهل صداست، 19 همخوان و 21 واکه که از همخوان ها و واکه های پایه پدید آمده اند. همخوانها از 14 همخوان سا ده و پنج همخوان مشدد تشکیل می شوند. همخوان های ساده عبارتند از:
اسم حروف کرهای |
نزدیکترین صدای فارسی |
نشانه لاتین |
Kiik |
ک |
K |
Niin |
ن |
N |
Tiit |
ت |
T |
Liil |
ل |
L |
Miim |
م |
M |
Piip |
پ |
P |
Siit |
س |
S |
Ii |
غنه |
|
Ciit |
چ |
|
Chiit |
چ (دمیده) |
Ch |
Khiik |
ک (دمیده) |
Kh |
Thiit |
ت (دمیده) |
Th |
Phiip |
پ (دمیده) |
Ph |
Hiit |
ه.خ |
h |
پنج همخوان ساده p, t, c, s, k که در زبان کره ای واجهای نرم محسوب می شوند بهصورت مکرر و مشدد نیز نوشته می شوند و پنج واج سخت را پدید آورده و تعداد همخوانها را به عدد 19 می رسانند.(در آمدی بر زبان کره ای ، عابدیان)