1. ازنظرات دیگران ندانسته، انتقاد  و شکایت نکنید.
2. با دیگران صادق باشید.
3. دردیگران انگیزه ایجاد کنید.
4. همیشه حتی در هنگام مشکلات و سختی ها خنده رو باشید.
5. به یاد داشته باشید که نام هر فردی زیباترین و مهمترین کلمه است.
6. شنونده خوبی باشید. دیگران را تشویق کنید در مورد خود صحبت کنند.
7. به "نظر" دیگران احترام بگذارید. هرگز نگویید " شما اشتباه می کنید"
8. اگر اشتباه کردید، سریع و صادقانه آن را بپذیرید.
9. دوستانه و مهربانانه صحبت کنید.
10. طوری صحبت کنید که طرف مقابل همیشه در پاسخ تان "بله" بگوید.
11. اجازه دهید طرف مقابل بیشتر صحبت کند.
12. اجازه دهید طرف مقابل احساس کند از شما برتر است.
13. صادقانه همه چیز را از نگاه طرف مقابل ببینید.
14. با عقاید و آرزوهای مثبت و سازنده دیگران همراه شوید.
15. عقایدتان را هرگز به دیگران تحمیل نکنید.
16. خود را با علائم غیرکلامی طرف مقابل هماهنگ کنید.
17. صادقانه از دیگران تعریف کنید.
18. اشتباهات دیگران را غیر مستقیم تذکر دهید.
19. قبل از انتقاد از دیگران در مورد اشتباهات خودتان صحبت کنید.
20. به جای دستور صریح، سؤال کنید.
21. در دیگران احساس امنیت ایجاد کنید.
22. هر پیشرفت جزیی و هر نکته مثبتی را تحسین کنید.
23. مشوق باشید و بکوشید اشتباه دیگران را آسان و قابل اصلاح نشان دهید.
24. بگذارید افراد از انجام پیشنهادات شما خوشحال شوند.
25. اگر برای کسی کار مثبتی انجام می دهید، انتظار جبران نداشته باشید

بررسی تأثیر دوره ی پیش دبستانی بر یادگیری زبان فارسی دانش آموزان پایه ی اوّل ابتدایی شهرستان سروآباد کردستان

   تعلیم وتربیت دوره ی پیش از دبستان و آموزش رسمی در زمان ما اهمّیّتی دیگر یافته است و پژوهش های بسیاری دراین زمینه انجام گرفته است .در همین راستا، این پژوهش به منظور بررسی تأثیر آموزش وپرورش پیش دبستانی بر یادگیری زبا ن فا رسی دانش آموزان پایه ی اوّل ابتدایی شهرستان سروآباد کردستان انجام گرفته است . اهمّ فرضیّه های تحقیق:

1ـ بین یادگیری زبان فارسی دانش آموزانی که از آموزش و پرورش پیش دبستانی برخوردار بوده اند و گروهی که این دوره را تجربه نکرده اند ، تفاوت وجود دارد .

2 ـ بین گذراندن و یا نگذراندن دوره ی پیش دبستانی وپیشرفت در سایر دروس پا یه ی اوّل ابتدایی رابطه وجود دارد.

3ـ بین برنامه ی درسی و آموزشی زبان فارسی دوره ی پیش دبستانی ، تفاوت وجود دارد .

استاد راهنما : دکتر حسین قاسم پور مقدم / استاد مشاور : دکتر بلقیس روشن / دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش زبان فارسی: هادی پیره - پیام نور تهران - تابستان  1388 ادامه مطلب...

طراحی برنامه زبان آموزی دوره پیش دبستانی برای مناطق دو زبانه به دوره ابتدایی

در این پژوهش، با استفاده از الگوی برنامه درسی کلاین در حیطه برنامه ریزی درسی اعم از هدفها ، محتوا، فعالیت های یادگیری دانش آموزان ، روش های ارزشیابی ، منابع و ابزار یادگیری، زمان ، فضا و یا محیط ، گروهبندی دانش آموزان و راهبردهای تدریس مورد بررسی قرار گرفته و سؤالات پژوهش نیز با توجه به جمع بندی حاصل از نظرات نمونه‌های پژوهش سازماندهی شده است.روش پژوهش در مطالعه حاضر از نوع پژوهش‌های توصیفی است و در آن دیدگاه و نقطه نظرات نمونه‌های تحت بررسی توصیف شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را دو گروه ، متخصصان امر برنامه‌ریزی و تعلیم و تربیت کشور و زبان شناسان و مجریان امر تعلیم و تربیت تشکیل داده اند که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای ، دیدگاههای نمونه های مرد و زن در پژوهش مورد بررسی قرارگرفته است. ابزار جمع آوری اطلاعات ، پرسشنامه محقق ساخته است که با استفاده از منابع مرتبط در دسترس تهیه ، و با سازماندهی تخصصی با افراد صاحبنظر در امر تعلیم و تربیت، روایی آن بررسی و متناسب با نیازهای آموزشی کودکان مناطق دوزبانه ، اعتبار آن نیز مورد بررسی و تأیید قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از روشهای آمار توصیفی و نیز آمار استنباطی (آزمون تی) استفاده بعمل آمده است . نتایج عمده این پژوهش عبارت است از اینکه می توان با ایجاد آمادگی جهت تلفظ مناسب کلمه ها در این دوره ، یادگیری تلفظ صحیح کلمات را به این گروه از دانش آموزان یاد داده و اسباب یادگیری در دقت و تمرکز حواس بر پیام های شفاهی زبان فارسی را فراهم نمود ، همچنین با آموزش گنجینه مناسب از کلمه های زبان فارسی موجبات رسیدن به سایر اهداف آموزشی را فراهم نمود. از طرفی توجه به تفکر خلاق و علایق دانش آموزان با در نظر گرفتن نیازهای جامعه و با توجه به فرهنگ ملی و پیشرفتهای علمی و فناوری در تدوین محتوا بسیار مؤثر می باشد. استفاده از روشهای تدریس ایفای نقش ، الگوی بدیعه پردازی و فراهم نمودن امکانات مشاهده و بازدید و کاربرد منابع مهم در یادگیری این دانش آموزان بویژه استفاده از تصاویر، لوحه ها و سی دی های مرتبط، کتاب ، فیلم و... و بکارگیری فعالیتهای فوق برنامه نظیر موسیقی و تمرین های هنری در تسهیل یادگیری مفید می باشد. در نظر گرفتن آموزش زبان آموزی قبل از 5 سالگی با استاندارد تعداد 10 تا 15 نفر در هر کلاس ، استفاده محتوای درسی از آسان به مشکل و کاربرد روشهای ارزشیابی همچون پوشه کار و در نهایت استفاده از تخصص مربیانی با تحصیلات حداقل لیسانس و مرتبط با آموزش زبان .

استادراهنما:دکتر بهمن زندی/استادمشاور:دکترحسین قاسم پورمقدم/ دانشجو : معصومه عربی ، کارشناسی ارشد آموزش زبان فارسی، پیام نور تهران، 1387 

کارکرد های زبان

      هالیدی تئوری نیرومند کارکرد های زبان را در هفت عملکرد یا کارکرد شرح می دهد که برای یادگیری اولین زبان بچه ها انجام می شود:  

1-    کارکرد وسیله ای: به کار بردن زبان برای به دست آوردن اطلاعات

2-    کارکرد تقابلی : به کار بردن زبان برای ایجاد تقابل با دیگران

3-    کارکرد شخصی: به کار بردن زبان برای بیان احساسات و معانی 

4-    کارکرد اکتشافی: به کار بردن زبان برای یاد گیری و کشف

5-    کارکرد تخیلی : به کار بردن زبان برای خلق دنیای تخیل

6-    کارکرد نشانه ای : به کار بردن زبان برای رد و بدل کردن اطلاعات

7  - کارکرد نظمی: به کار بردن زبان برای کنترل رفتار دیگران . (ریچاردز )

نوشتن آخرین بخش زبانی است که برای دانش آموزان مدارس ابتدایی توسعه یافته است. چیزی که کودک برای نوشتن انتخاب می کند دو ریشه دارد. ریشه ی اول در تجربیات و معانی گرفته شده از آنهاست، ریشه دوم دستورالعمل(بکارگیری) آن معانی در بخش های زبانی پیش نیاز گوش کردن، صحبت کردن، و خواندن است . نوشتن از پیچیده ترین ارکان زبان آموزی است این مهارت نیز مانند مهارت خواندن ، اکتسابی است. معمولاً تصور عامه این است که خواندن و نوشتن لازم و ملزومند و کسی ، خواندن آموخت خود به خود نوشتن را نیز می آموزد. در صورتی که هرگز چنین نیست البته باید دانست مهارت در خواندن بر روی مهارت در نوشتن تاثیرگذار است. نوشتن یک آفرینش و خلاقیت تام است که در یک طرف آن خلق افکار و اندیشه ها و در طرف دیگر خلق و نظم بخشی این اندیشه ها در قالب های زبانی مورد نظر قرار دارد.

علمای علوم تربیتی و روان شناسان زبان، مهارت خواندن را بیش از دیگرمهارت ها مورد توجه قرار داده اند . گفتنی است در اولین دایرة المعارف روان شناسی زبان که در سال 1994 منتشر شد اولین مقاله به روشهای خواندن اختصاص یافته است. کودک زمانی به سادگی خواندن را فرا می گیرد که تجارب زبانی خوبی داشته باشد و در دوران کودکی در معرض خواندن قرار گرفته باشد . تعامل با بزرگسالان ، تقلیداز آنها، کاوش های خود کودک و البته آموزش رسمی خواندن، مبنای چنین دستاورد بزرگی است.

رشد زبان به دو عامل درونی وبیرونی بستگی داردعوامل درونی شامل:تجربه،تفکرورشدوعوامل بیرونی شامل:خانواده،مدرسه،همسالان واجتماع می شود.

        تجربه: پایه واساس یادگیری تجربه است وتجربه یا به صور مستقیم است یا غیر مستقیم.

      1 – تجارب مستقیم :

 منظور ان دسته از تجارب است که از تماس مستقیم کودک بااشیا حاصل می شود. کودک ضس از رسیدن به محله حسی وحرکتی شروع به لمس ودستکاری اشیا میکند وازآن تجربه کسب می کندحاصل این کاراولا موجب شناخت نسبی اشیاء می شودوثانیاً یادگیری نام وسپردن معنی ان در ذهن است.

2 – تجارب غیر مستقیم :

منظور یادگیری آن دسته از مفاهیم است که توسط دیگران مسقیماتجربه شده است وکودک از طریق دو حس شنوایی وبینایی آنها را می آموزد .مانند معانی ومفاهیمی که از طریق شنید ن یا خواندن داستانها وشرح حالها یاد می گیرد یا تجاربی که درضمن مشاهده یک فیلم در تلویز یون کسب می کند گفتنی است که این گونه آموزش ها در مراحل بالا ی یادگیری زبان ( پنج یا 6 ) سالگی صورت می گیرد .

حرکات دست ها

پس از چشم ، دست ها در ایجاد ارتباط نقش مهمی دارند. ارتباطی تنگاتنگ بین مغز ودست ( اندیشه و کردار ) وجود دارد. تحقیقات نشان می دهد همه ما در هنگام حرف زدن از دستهایمان کمک می گیریم و نمی توان کسی را پیدا کرد که بیش از 15 ثانیه در حین صحبت کردن ، به انگشتان و کف دست استراحت دهد. وشاید جالب باشد بدانید که که روزگاری حکم مرگ یا زندگی گلادیاتورها با بالا و پایین شدن انگشت شست ( بدون هیچ کلامی ) صادر می شد و یا در صنعت هوانوردی بالا بردن انگشت شست یعنی اجاز? پرواز و یا ...پس بد نیست کمی هم در مورد دستها و حرکات آنها بدانیم .اگر شخصی در حین صحبت با شما انگشت شست را در میان سایر انگشتان پنهان کرد ، از موضوعی نگران است یا در واقع سعی دارد خود را پنهان کند .

دیدن دست باز شخصی که صحبت می کند ، 2 برابر حس اعتماد ، دوستی و مهربانی و خیر خواهی را در مقایسه با دیدن پشت دست ایجاد می کند .نشان دادن روی دست در حین صحبت ، به معنای تردید در صحبت ویا پنهان کردن مطلبی است و معمولاً چنین شخصی ، شریک تجاری خوبی نیست . کسی که دست باز خود را به طرف جلو حرکت می دهد و سخن می گوید ، می خواهد خود را از شرّ موضوعی خلاص کند. فشار دادن کف دستها به هم و قفل کردن انگشتان روی هم یک نوع حالت تدافعی است .اما نگاه داشتن دستها روی هم به شکل هرم نشان? آمادگی برای موافقت است .مالیدن دستهابه هم می تواند معانی مختلفی داشته باشد، ازجمله آنکه باگوینده به اشتراک واتفاق نظررسیده ایم.

ارتباط چشمی

پذیرش یا عدم پذیرش سایرین معمولاً از طریق ارتباط و تماس چشمی حاصل می شود ، یک معلّم یا سخنران معمولاً به کسی توجّه دارد که در حین صحبت او نگاهش به جای دیگر نباشد . برای شروع هر نوع بحث ، مذاکره و صحبت از چشم هایمان کمک می گیریم و به جرأت می توان گفت ارتباط بین دو فرد بدون ارتباط چشمی ، فضا را سرد و بی روح می کند و حتّی اگر سراپا گوش باشیم ، چون چشم را به کار نگرفته ایم ، گوینده را ناراحت و رنجیده خاطر می کنیم ، درست مانند آقایی که در هنگام صحبت گرم و سراسر هیجان همسرش سراپا گوش است ، اما چشم خود را مشغول مطالعه روزنامه کرده است ! و باید منتظر عواقب این حرکات باشد ! بهتر است در حرکات چشم به ترجمه و تفسیر هر نوع نگاه توجّه کنید .

 نگاه کردن به گوینده : علاقه مندی به صحبتهای او را نشان می دهد .

 چشم های خندان ! = احساس آرامش در شنونده .

خیره و بدون حرکت نگاه کردن = حضور جسم بدون حضور روح در مکان ، حواس پرتی 

نگاه به روبرو ، آسایش و آرامش زیاد از حضور در آن فضا .